[PL]
Najbardziej otwarcie autobiograficzny film Potter, w pełni poświęcony jej fascynacji tańcem i badaniu balansu władzy między kobietami a mężczyznami. Po spektakularnym sukcesie ORLANDO niektórzy oczekiwali od reżyserki projektu podobnej skali. Tymczasem LEKCJE TANGA są kameralną, epizodyczną, poniekąd eksperymentalną historią reżyserki piszącej scenariusz kolejnego filmu oraz zawodowego tancerza. Bohaterkę gra tutaj sama Sally Potter, bohatera argentyński tancerz i mistrz tanga Pablo Verón.
Granica między fikcją a rzeczywistością pozostaje zatarta przez cały seans, dodając LEKCJOM TANGA nieco pikanterii. Wszak sednem filmu jest głęboka fascynacja Potter talentem, ciałem i charyzmą młodego Veróna, który często filmowany jest jako obiekt pożądania. Tango było z kolei w latach 90. prawdziwą obsesją Potter, który pisała szczegółowo o swojej nauce tańca, a w 1995 roku udzieliła wywiadu, w którym wspomniała, że właśnie przetańczyła całą noc. Reżyserka mówiła wówczas: „Nie możesz sfilmować doświadczenia tańca, w każdym razie nie bezpośrednio. Możesz uchwycić powierzchnię, ale nie dotrzesz do niczego, co przypominałoby niezwykłe uczucie, jakie daje ciału taniec”.

W czarno-białych, namiętnych scenach rozegranych między dominującym w tangu Verónem a szukającej w tej relacji miejsca dla siebie Potter film dokonuje także ostrej analizy damsko-męskiej dynamiki. Tango pełni tu dwuznaczną funkcję, z jednej strony odtwarzając sytuację kobiecej podległości (to kobieta musi „dać się prowadzić”), z drugiej – dając bohaterce radość i cielesną przyjemność. W tle rozgrywa się ponadto satyra na twardogłowych hollywoodzkich producentów, którzy są w stanie zdusić w zarodku każdy przejaw kreatywności…

[ENG]
Potter’s most overtly autobiographical work is entirely devoted to her fascination with dance and the exploration of power dynamics between men and women. Following the spectacular success of ORLANDO, some expected a project of similar scale. Instead, TANGO LESSON is an intimate, episodic, almost experimental story of the director herself writing a screenplay and a professional dancer. Potter plays the female lead, opposite the Argentine tango master Pablo Verón.

The line between fiction and reality remains blurred throughout, adding an extra layer of complexity. At its core, the film captures Potter’s intense fascination with Verón’s talent, body and charisma, often filming him as an object of desire. In the 1990s, tango was an obsession for Potter, who wrote extensively about her studies and, in 1995, recounted her experiences of dancing through the night. She reflected: “You can’t really film the experience of dancing, at least not directly. You may get the surface of it, but you don’t get anything that resembles the incredible feeling in the body that dance gives you”.

The black-and-white, passionate sequences between Potter and the dominant Verón explore gender dynamics: tango simultaneously reproduces the woman’s subordination (she must “let herself be led”) while offering joy and physical pleasure. In the background, the film also satirises hard-nosed Hollywood producers, ready to crush creativity at birth…

*******

Bezpieczne zakupy w Bilety24. W przypadku odwołania wydarzenia, gwarantujemy automatyczny zwrot środków potwierdzony komunikatem wysyłanym na adres e-mail, podany podczas zakupu.