Bilety na: Koncert kameralny 17.03.2026 g. 19.00
Warszawa, Moniuszki 5
17.03.2026, g. 19:00 (wtorek)
cena - od 57,50 pln
Organizator: Filharmonia Narodowa
Zakończenie sprzedaży online: 17.03.2026, g. 18:00
Sala Kameralna/ kameralny
Wykonawcy:
Maria Machowska - skrzypce
Stanisław Podemski - skrzypce
Agnieszka Podłucka - altówka
Aleksandra Ohar-Sprawka - wiolonczela
Karol Kowal - kontrabas
Program:
Darius Milhaud - II Kwintet smyczkowy op. 316 [16']
Katarzyna Brochocka - Kwintet smyczkowy [15']
przerwa [15']
Antonín Dvořák - II Kwintet smyczkowy G-dur op. 77 [35']
II Kwintet smyczkowy op. 316 Dariusa Milhauda, skomponowany w 1952 roku na zamówienie University of Michigan, został przeznaczony dla działającego przy tej amerykańskiej uczelni kwartetu smyczkowego Stanley String Quartet. W czteroczęściowym dziele Milhaud naprzemiennie zestawił części w tempie umiarkowanym i wolnym utrzymane w metrum trójdzielnym z ustępami w tempie żywym o parzystym oznaczeniu metrum. Tradycyjna z pozoru, neoklasyczna faktura łączy się w Kwintecie Milhauda z niebanalną, postmodernistyczną melodyką.
Nawiązujący do neoklasycznej stylistyki Kwintet smyczkowy Katarzyny Brochockiej jest nie tylko utworem o ponad pół wieku od poprzedniego młodszym, ale prezentuje też odmienne podejście do hierarchii instrumentów smyczkowych, z partii kontrabasu czyniąc często równoważny głos solowy. Trzy części dzieła, wykonywane attacca, kontrastują ze sobą pod względem tempa i nastroju. Pierwszej autorka nadała charakter lirycznej, melancholijnej opowieści, w drugiej skupiła się na dialogu i kontrapunkcie na tle onirycznych tematów, część trzecia wreszcie poprzez swą rytmiczną motorykę kojarzy się z ludową stylizacją.
Nieco skomplikowane dzieje II Kwintetu smyczkowego G-dur op. 77 Antonína Dvořáka sięgają roku 1875, kiedy kompozytor opracował jego pierwszą wersję. Do pięcioczęściowego wówczas utworu jako część drugą włączył Intermezzo (w rzeczywistości było to zaadaptowane drugie ogniwo, Andante religioso, napisanego pięć lat wcześniej IV Kwartetu smyczkowego e-moll). W tej postaci Kwintet doczekał się prawykonania 18 marca 1876 roku w Pradze. Dwanaście lat później kompozytor poddał utwór rewizji. Usunął wówczas z partytury Intermezzo i już w wersji czteroczęściowej opublikował Kwintet, który łączy iście schubertowską inwencję melodyczną z brahmsowską doskonałością formalną, zachowując zarazem cechy stylu typowe dla czeskiej muzyki narodowej.
Grzegorz Zieziula
Wykonawcy:
Maria Machowska - skrzypce
Stanisław Podemski - skrzypce
Agnieszka Podłucka - altówka
Aleksandra Ohar-Sprawka - wiolonczela
Karol Kowal - kontrabas
Program:
Darius Milhaud - II Kwintet smyczkowy op. 316 [16']
Katarzyna Brochocka - Kwintet smyczkowy [15']
przerwa [15']
Antonín Dvořák - II Kwintet smyczkowy G-dur op. 77 [35']
II Kwintet smyczkowy op. 316 Dariusa Milhauda, skomponowany w 1952 roku na zamówienie University of Michigan, został przeznaczony dla działającego przy tej amerykańskiej uczelni kwartetu smyczkowego Stanley String Quartet. W czteroczęściowym dziele Milhaud naprzemiennie zestawił części w tempie umiarkowanym i wolnym utrzymane w metrum trójdzielnym z ustępami w tempie żywym o parzystym oznaczeniu metrum. Tradycyjna z pozoru, neoklasyczna faktura łączy się w Kwintecie Milhauda z niebanalną, postmodernistyczną melodyką.
Nawiązujący do neoklasycznej stylistyki Kwintet smyczkowy Katarzyny Brochockiej jest nie tylko utworem o ponad pół wieku od poprzedniego młodszym, ale prezentuje też odmienne podejście do hierarchii instrumentów smyczkowych, z partii kontrabasu czyniąc często równoważny głos solowy. Trzy części dzieła, wykonywane attacca, kontrastują ze sobą pod względem tempa i nastroju. Pierwszej autorka nadała charakter lirycznej, melancholijnej opowieści, w drugiej skupiła się na dialogu i kontrapunkcie na tle onirycznych tematów, część trzecia wreszcie poprzez swą rytmiczną motorykę kojarzy się z ludową stylizacją.
Nieco skomplikowane dzieje II Kwintetu smyczkowego G-dur op. 77 Antonína Dvořáka sięgają roku 1875, kiedy kompozytor opracował jego pierwszą wersję. Do pięcioczęściowego wówczas utworu jako część drugą włączył Intermezzo (w rzeczywistości było to zaadaptowane drugie ogniwo, Andante religioso, napisanego pięć lat wcześniej IV Kwartetu smyczkowego e-moll). W tej postaci Kwintet doczekał się prawykonania 18 marca 1876 roku w Pradze. Dwanaście lat później kompozytor poddał utwór rewizji. Usunął wówczas z partytury Intermezzo i już w wersji czteroczęściowej opublikował Kwintet, który łączy iście schubertowską inwencję melodyczną z brahmsowską doskonałością formalną, zachowując zarazem cechy stylu typowe dla czeskiej muzyki narodowej.
Grzegorz Zieziula
*******
Bezpieczne zakupy w Bilety24. W przypadku odwołania wydarzenia, gwarantujemy automatyczny zwrot środków potwierdzony komunikatem wysyłanym na adres e-mail, podany podczas zakupu.