Witamy w salonie fryzjerskim – Szalone nożyczki!
To miejsce jest jedyne w swoim rodzaju. Niepowtarzalne, zabawne, pełne intryg i… nieoczekiwanych zwrotów akcji.
27 lutego 2017r. zostaliśmy zaproszeni do Teatru Muzycznego w Poznaniu na gościnny spektakl „Szalone nożyczki”, którego twórcą był niemiecki pisarz, reżyser i antropolog kultury – Paul Pörtner. Adaptację tej sztuki w reżyserii Michała Kalety zaprezentowali nam aktorzy – głównie z Teatru Polskiego w Poznaniu. A to wszystko dzięki temu, że mamy w Poznaniu zupełnie nową, profesjonalną scenę komediową – Teatr Ino Chichrać, która wczorajszego wieczoru zapewniła nam pasmo zabawnych intryg, interakcje z publicznością i fantastyczną grę aktorską.
Ta niebanalna sztuka komediowa została wpisana do Księgi Rekordów Guinessa jako najdłużej grane przedstawienie w Stanach Zjednoczonych. Zapewne zachodzicie w głowę dlaczego i jakim cudem przez tyle lat utrzymuje się sukces tej brawurowej komedii? Z chęcią odpowiem Wam na to pytanie.
Na scenie spotykamy dwóch pracowników salonu fryzjerskiego – Szalone nożyczki, a także jego niebywałych klientów. Mocna dawka żartów od razu rozluźnia atmosferę, jednak warto zaznaczyć, iż pomimo, że są to żarty bystre i sytuacyjne, to momentami jednak także niewybredne. Zakład słynie z „doskonałej i profesjonalnej” obsługi, niestety pewnego dnia, na jego reputacji pojawia się skaza. W sąsiednim mieszkaniu popełnione zostaje morderstwo – ktoś zabija słynną pianistkę w tajemniczych okolicznościach… W salonie rozpoczyna się dochodzenie.
Mieszanka dwuznacznych gestów bardzo stereotypowych postaci rozbawia do łez, a gra aktorów zachwyca! Jednak, co najważniejsze, to sztuka z udziałem widzów, którzy na chwilę zamieniają się w detektywów – a więc spotykamy się z czymś dość nietypowym. Mało tego, za każdym razem mamy inną zabawę! Nie traficie dwa razy na dokładnie taki sam spektakl: poszlaki, sytuacje, to wszystko ulega zmianie, a nawet… samo zakończenie. „Szalone nożyczki” są wciągające, choć momentami akcja mogłaby się toczyć dynamiczniej, szczególnie w przypadku drugiej części. Mimo wszystko można się fantastycznie bawić i zdrowo pośmiać, bo tak naprawdę o nic więcej tu nie chodzi, ta sztuka to czysta rozrywka!
